Rozpływam się

Trochę z zachwytu, a trochę z gorąca. Po raz kolejny uświadomiłam sobie, jak u nas jest pięknie, w jak fantastycznym miejscu mieszkam. Taki patriotyzm lokalny. Ludzie przyjeżdżają tu do nas, płacą za to, a ja mam gratis- woda, las, widoki...Tylko najczęściej czasu za mało na zachwyty. No i los oraz pogoda bywają przewrotne. Kiedy człowiek musi do pracy- pogoda fantastyczna, przyjdą wolne dni- od razu pada albo inne kataklizmy. A dziś zbiegło się kilka pozytywnych okoliczności. Dzień wolny, nic nie muszę- no może umyć te 2 kilogramy truskawek, żeby je zjeść. Pogoda jak marzenie, ciepło, ale nie tak upalnie jak wczoraj. Dzieci chętne, żeby gdzieś wyjść. Mati zaproponował tak zwaną "Patelnię". Kilka kilometrów za miastem, zazwyczaj nie chce nam się tam jechać, skoro mamy kilka plaż do wyboru znacznie bliżej. No i jest to prawdziwa patelnia. Dojścia do wody nie za wiele, ale za to ogromna plaża. Na dość stromym brzegu, aż się zadyszałam wdrapując w drodze powrotnej. Trochę drzew, wiec kto nie lubi się smażyć, ma gdzie się schować. Ludzi nie było jeszcze zbyt dużo, ale podejrzewam, że w sezonie jest tam ścisk- obok kilka ośrodków, domki letniskowe, pole namiotowe.

Spędziliśmy tam ze dwie godziny, niestety wygonił nas spadek cukru- Filip zjadł i wypił wszystko co wzięliśmy, a cukier spadał. Biwakowe sklepy były zamknięte, więc musieliśmy wracać. I tak to jest- jak nie rośnie bez opamiętania, to spada bez powodu.

A jutro pora wracać do rzeczywistości- praca, ostatnie dni szkoły. Co prawda w większości oceny już wystawione. Niby nie zawsze oceny są rzetelnym odzwierciedleniem wiedzy, ale miło, kiedy są odpowiednio wysokie. Nie mam powodów do narzekania. No, może Mati mógłby się bardziej postarać z polskiego, ale on jest umysł bardzo ścisły, więc wystarczy mu trójka. Za to z matematyki ma szóstkę dla równowagi. Filipa, jako że kończy szkołę, to nauczyciele z niektórych przedmiotów potraktowali chyba łaskawiej niż by wypadało (francuski i historia, dwie pięty Achillesowe, ale wyciągnął na czwórki). Teraz tylko czekamy na wyniki egzaminu i rekrutacji, a w międzyczasie muszę z młodym odwiedzić medycynę pracy- do nauki w technikum potrzebne są badania, a jest z tym trochę zachodu. No i nie wiem, jakie będzie podejście lekarza do kwestii cukrzycy, więc muszę pójść z nim. Mati dwa lata temu załatwił wszystko sam.

A przede mną spokojny wieczór. W lodówce chłodzi się piwo o smaku morelowo- rabarbarowym, całe 2%. Zazwyczaj nie używam alkoholu, bo się po prostu boję. Nigdy nie wiem, czy się nie wydarzy, coś takiego, co będzie wymagało ode mnie trzeźwego podejścia, zwłaszcza kiedy jestem sama z dziećmi. Ale może te kilka łyków szybko wyparują i nie zanieczyszczą mnie promilami?