Mehr Licht

 Ależ dziś był ciemny dzień! Rano z niedowierzaniem patrzyłam na zegarek, bo kiedy wychodziłam do pracy na ósmą, światła było zbyt mało, aż się obawiałam, że pomyliłam godziny. Po pracy, po 15 zaczynał się już zmierzch. A potem jeszcze rozszalał się deszcz i wiatr. Pogoda przeokropna- albo z perspektywy ciepłego koca i gorącej czekolady- idealna. Przecież przy takich "okolicznościach przyrody" po raz kolejny jestem usprawiedliwiona i nie zamierzam podejmować jakiejkolwiek aktywności. Tym bardziej, że w pracy jak zwykle, na początku wyglądało niewinnie, a potem wskoczyło kilka skomplikowanych przypadków i nie miałam pojęcia jak się ze wszystkim wyrobić. Życie dostaje jakiegoś przyspieszenia, szkoda, że ja za nim nie nadążam. I jeszcze pełnia wisi w powietrzu jak kat nad dobrą duszą, więc już się mogę zacząć przygotowywać na niespodzianki.

W ramach poprawienia sobie humoru zażyłam trochę kultury- posłuchałam koncertu Raz Dwa Trzy . Bardzo ich lubię, na żywo słyszałam kilka razy, a teraz on- line. A za chwilę koniec roku, pora podsumowań, pora postanowień noworocznych, pora nadziei na lepsze dni. Czy coś się zmieni poza datą? Niestety tak. Od razu po odespaniu ewentualnego Sylwestra (znaczy od kilku już lat i tak konsekwentnie idę spać o normalnej porze i nie świętuję, po prostu) i przywitaniu Nowego Roku, w moim osobistym kalendarzu przestawi się liczba przeżytych lat. tym razem jeszcze bez "zmiany kodu", ale coraz bliżej do tego wydarzenia. Jakoś mi to wyjątkowo nie pasuje...